eindelijk rust.

Hatra galloppeerdde hier ookal.
Ze wou weg van de grote katten en ergens anders heen. Waar het veilig wes.
Ze stopte even en keek om.
Ze hoordde niets.
Ze ging even liggen en keek behoedzaam naar rde omgeving.

Nala kwam voorzichtig uit de struiken gestapt. Ze keek vol bewondering naar het paard. Dat dier had ze nog nooit gezien dus zonde om het aan te vallen. Ze wou haar niet doen gaan schrikken en stapte uit de struiken. "ik ben Nala." zei ze met een vriendelijke stem. "En ik zal je niet opeten, aanvallen of plagen." Ze bekeek Hatra aandachtig en hoopte dat ze zou blijven. "Ik heb nog nooit zo ene dier geizen als jou. Je bent erg mooi." Ze zette zich neer.

Feline kwam met rustige passen aangelopen, en keek naar het paard. Ze had eerder paarden gezien, maar dat was al minstens een jaar terug. Ze bestudeerde het paard aandachtig, en keek naar de hoeven. ''Een paard, dus.'' zei ze rustig, en ze knikte even rustig naar Nala, daarna keek ze weer naar het paard. Ze ging rustig zitten.

Nala keek met een grote glimmach naar Feline. Ze had haar nog nooit gezien en wou wel eens graag kennis maken. "Hey, ik ben Nala." Ze legde zich rustig neer een gaapte. "Heb jij dat" ze moest even denken. "dat paard al eens gezien?" Ze wist nog niet veel dingen. Wat niet echt zo vreemd was als je al heel je leven opgesloten zat in een groot natuurreservaat met alleen katachtigen.

''Nee, ik heb wel paarden gezien, maar deze volgens mij nog nooit.'' zei ze rustig, en ze keek Nala aan, ze knikte eventjes. ''Ik ben Feline.'' zei ze daarna grijnzend, en ze keek daarna weer naar het paard, haar grijze ogen stonden nieuwsgierig. Ze moest denken aan de tijden dat ze nog met haar moeder op paarden jaagde. Ze grijnsde lichtjes, en keek toen weer naar Nala, ze bestudeerde haar eventjes. Leeuw, iets ouder dan mij.. Ziet er niet gemeen uit.. Oke.. dacht ze rustig, haar ogen stonden nog steeds erg kalm.

Nala grijnsde. "Is paard lekker." Grapte ze. Je kon aan haar stem horen dat ze het niet meende. "Sorry." grinnikte ze tegen Hatra. "Ze zijn wel groot. En moet je die voeten zien. Dat is gewoon..." Ze zweeg even. "Fantastish." ze liep voorzichtig naar het paard en bukte wat door haar poten als teken dat ze niemand kwaad ging doen. Ze zette zich vlak voor het paard neer. "Kun je lopen op die dingen?" Ze wees naar de hoeven.

''Paard.. Ik jaagde vroeger op hen, ze smaken.. Vies.'' zei ze toen met een moeilijk gezicht. ''Paarden zijn erg snel, hoewel ik niet op die dingen zou kunnen lopen!'' riep ze toen dom, ze was ooit getrapt door een hoef, en dat kon flink pijn doen.

"Ik ook niet." ze rolde zich over haar rug. "Kunnen ze echt zo snel lopen?" Ze dacht even aan de zebra. "jij bent famillie van de zebra niet?" Van zebra's had ze al wel gehoord. Ze leken een beetje op paarden alleen ze hadden strepen en geen vlekken. "Hebben alle paarden vlekken?" Ze was nieuwschierig geworden.

Hatra keek naar Nala en bestudeerdde haar.
"Ik ben Hatra en ja, je kan op hoeven lopen." ZEi ze en keek naar Feline.
"Nee, niet alle paarden hebben vlekken." Zei ze daarna en ze stond op.

Silva rook een ander paard en ging er in een drrafje op af.
Ze zag het paard praten met een leeuw en ze liep een beetje dichterbij.
"Hallo?" Vroeg ze behoedzaam.