Bij volle maan.

(please alleen Simba en ik...)

Nala liep langs het meer en legde zich onder een mooie boom neer die in bloei stond. Een bloemetje viel van de boom recht voor haar neus in het water. Het water rimpelde in grote mooie kringen die steeds groter werden. De donker blauwe lucht verdreef de zon en maakte plaats voor een prachtige volle maan die helder schitterde in het water. Er verschenen tientallen fonkelende lichtjes aan de hemel. Nala genoot van de stilte en het getsjirp van de krekels. Het was er gewoon prachtig.

Simba kwam tussen de struiken aangelopen en zag Nala. "hoi" zei hij rustig. hij liep wat dichter en ging naast haar zitten. "wat is het hier mooi" zei hij vriendelijk terwijl hij rond keek. twee vlindertjes vlogen vrolijk voorbij en verdwenen in de prachtige wolken

Nala keek met ene glimlach naar Simba. "het is hier prachtig." Haar blik volgde de twee fladderende vlinders en dan naar de schitterende sterren. "Wat zouden die lichtjes daar zijn?"

"allemaal vuurvliegjes" zei Simba zelfverzekerd. hij glimlachte naar Nala en ging liggen. de volle maan liet het water prachtig glimmen. "het is een prachtige avond" zei hij stil. nergens was iemand te bespeuren. alleen Nala en hij.

Een koud briesje waaide door Nala's vacht maar het bleef lekker warm. "Een hele prachtige avond." Ze keek terug naar de vuurvliegjes. "Wat zijn het er veel." Ze keek van de vuurvliegjes naar de maan. "en wat is dat dan?" De maan was groter dan ooit een echt prachtig zicht.