Black the darkness one...

Black liep naar de waterval toe. Hij sprong op een rots en keek droog omzich heen. ''jeejtje wat is het hier saai zeg, droge zooi hierrow'' zei hij en snoof minachtend. Hij sprong van rots naar rots en hij was nu vlak bij de waterval. Hij keek omhoog en wat water druppels vielen in zijn ogen. Hij knipperde zijn ogen even en schudde zijn kop. Hij sprong op een hoge rots naast de waterval en ging zitten. Dit wordt mijn domein en niemand mag hier komen. Zei hij trots met zijn borst vooruit.

"ik kom overal" zei Cry die achter hem stond. ze keek verbaast naar Black zijn oog. "wat is er met je oog" zei ze. het was haar al meerdere keren opgevallen dat zijn oog zoveel op de hare leek. ze gind zitten en keek Black droogjes aan

Black draaide zich om. Hij had de stem van Cry herkend dus schrok niet. ''dat oog heeft iedereen in mijn famillie, wij zien het als de teken voor de dood, mijn moeder had het ook en zei was haast de dood, iedereen kon zij aan en iedereen kon ze doden ze was heel sterk en ik wil net zoals haar worden'' zei Black trots en keek toen een beetje verbaasd naar het oog van Cry. Hoe kon zij die nou hebben? Waren er dan toch dieren buiten zijn famillie die het ook hadden? Nee, dat kon zeker niet.

Cry keek dom naar Black. "dat het zij altijd tegen iedereen gezegd als ze het vroegen. "waar is je moeder dan?" vroeg ze aan hem. het kon toch niet haar pup zijn!!! ze keek even naar de grond. "en wie is ze?" vroeg ze snel

''Hoe moet ik weten wie ze is of waar ze is, waarschijnlijk heeft ze me gewoon in de steek gelaten ofzo.. want anders was ze nu wel bij me geweest'' zei Black en draaide zich om. Hij keek naar het stromende water en sloeg een steentje weg. ''alleen wil ik haar nu gaan zoeken, en dat moet niet zo moeilijk zijn aangezien ze hetzelfde bizondere oog als ik heb heeft.'' zei Black en zuchtte even droogjes.

Cry keek met grote ogen naar Black. "d dat kan niet" zei ze ongelovig. ooit had ze wel eens een welp gehad maar die had ze jaren geleden nog maar gezien. ze schudde haar kop zenuwachtig heen en weer. "i ik denk dat we familie zijn" zei ze snel en bijna onhoorbaar.

Black draaide zich met een ruk om. ''wat zei je?'' vroeg hij. Hij had het wel verstaan maar toch. ''oke, je zei dus dat je denkt dat we famillie zijn, das is weird..'' zei hij vaagjes en snoof even. Aan de andere kant het kon wel heel goed want ze hadden tenslotte hetzelfde oog en dat zat echt alleen in de famillie. ''misschien heb je wel gelijk..'' zei hij zacht.

Cry groef diep in haar geheugen. "Black" zei ze plots met grote ogen. ze wist het weer. maar wat moest ze nu doen met een welp? "dan ben je mijn welp" zei ze een beetje afkerend. "kom mee" zei ze en liep de dikke mist in richting de troepgrot.

Black keek haar vaag aan. Hij snoof, dit was dus zijn moeder? Alsof hij daar dan ook nog blij mee moest wezen ook.. Hij liep maar achter Cry aan en ging wel zien wat er zou gebeuren.