Training Black Rose troep

(Alleen leden van de Black Rose troep en de Black Night troep)
Viva stampte wild heen en weer, ze riep met haar luidde stem over heel AP.
De eerste training van de troepleden zou beginnen.

Nigra kwam geruisloos en snel aangelopen. Ze trok een sprintje en zette zich voor Viva. "ik ben er." Ze bukte een beetje haar kop naar beneden als begroeting. Ze keek even naar Links naar rechts op de hoop dat er nog zouden komen.

"Nigra!"bromde ze fel en zei "hef je hoofd, je hebt zelfrespect nodig, toon dat aan de andere, maar wees niet brutaal tegen je suprieuren ".
Ze lief inspecterend om haar heen en knikte goedkeurend.

Nigra hief haar hoofd op ene grijnsde. Ze mocht Viva wel. "Waar beginnen we?" Ze keek even rond en hoopte dat er wat meer gingen komen. "Hoeveel leden heb je al?" Ze kende er nog niet zoveel. Ze schraapte met haar nagels over een steen als teken da ze klaar was.

"laat me zien wat je kan, val mij aan" zei Viva zonder een greintje angst en keek har doordringend aan. "Ik heb de leden die trots tonen en slecht zijn, jij? Jij moet dat nog bewijzen, net zoals de andere, dan pas kan ik dat zeggen" zei Viva toen en ging tegenover Nigra staan.

Whisper zat in de bosjes en keek naar Viva en de Nigra. Hij liep rustig de bosjes uit en ging in het gras zitten. Waarschijnlijk zouden ze niet meteen denken dat hij bij Cry haar groep zat, naja hij was nog in proeftijd en daarom was het misschien ook wel goed om bij deze training te gaan kijken. Hij zwiepte droog met zijn staart heen weer en snoof even.

Viva merkte Whisper meteen op, ze herkende hem inderdaad niet, hoe moest zij weten welke dieren haar zus zou aannemen? Ze sprong in de struiken, haar grote poten om Whisper heen en zei "zit je in Cry's troep of niet?".

Whisper draaide zich droog om. ''hoi.. en ja ik zit in de groep van Cry, nog in proeftijd maar oke'' zei hij kort. Hij bekeek de tijger even. ''zit jij er ook in ofzo?'' vroeg hij. Hij keek even naar de poten, het waren grote maar ook zeker sterke poten. Hij snoof even en keek de tijger daarna weer recht aan.

Cry liep met behendige passen voorbij. ze zag Whisper en de rest. "hoi" zei ze tegen Viva terwijl ze stopte. ze keek naar Nigra en grijnsde. "en al iemand verwond?" vroeg ze geïnteresseerd. ze ging zitten en likte aan haar poot. de donkere grot was prachtig vond ze. "mooi hier" zei ze droogjes.

"Heej"zei Viva droog en haalde haar poten van het dier af.
Ze zuchtte en zei "nee, ik ben Nigra nog aan het trainen, hoe gaat dit iertje hier andere dieren doden?"vroeg ze aan Cry betreft Whisper.

Whisper keek droog naar Viva. ''en bedankt..'' zei hij sarcastisch en rolde met zijn ogen. Hij snoof even. Het was logisch dat Viva die vraag aan Cry stelde, maar dan nog het kwam nogal vaag bij Whisper over. HIj legde zijn oren in zijn nek en staarde droogje voor zich uit.

Cry keek kil naar Whisper. "daarom de proeftijd" zei ze tegen Viva. "ik wil hem iemand zien doden" zei ze daarna grijnzend. "hij gaat wel niet zomaar weg" voegde Cry er aan toe. ze liep naar Nigra. "zeg jij ook eens wat" zei ze een beetje geïrriteerd.

Viva keek geïntresseerd naar Whisper en zei "je komt sterk over, daar niet van, maar dat je niet zo groot bent is...euhh...een punt". Ze keek hem toen weer strak aan en zei "kan je je bewijzen tegenover Nigra?".

''Ik ben nog niet helemaal volgroeid dus dit is nog niet normale grootte, naja als nog is mijn soort niet de grootste maar dat wil niet zeggen dat we niet sterk zijn'' zei Whisper, hij keek daarna naar Nigra. Hij bekeek haar even en stond op. ''mij best'' zei Whisper kort. De panter was groot en natuurlijk sterk. Maar misschien kon Whisper zijn snelheid en zijn behendigheid in zijn voordeel gebruiken. En hij was klein dus dat was misschien zelfs een voordeel tegenover een groter dier.

"Wie dan ook wint, of dat wij vinden die wint, gaat door de ander..."Viva keek naar Cry en zei "wat zullen we dan doen?"een grijns verscheen op haar gezicht en wachtte op haar antwoord.

Cry grijnsde. "dit overleef je nooit kleintje" zei ze. haar diepgele ogen keken van Whisper naar Nigra. normaal zou ze nu medelijden moeten hebben maar Cry voelde niets. "ooh een gevecht" zei ze terwijl ze ging zitten. dit zou nog leuk kunnen worden. ze richtte zich tot Viva. "die mag eens met ons vechten" zei ze droogjes "dus dan ben je zeker dood".

Whisper keek droog naar de twee. ''al verlies ik of niet, ik geef niet zomaar op dus.'' zei hij kort. Cry en Viva mochten denken wat ze wilde. Whisper keek naar Nigra en wachtte af tot ze klaar zou zijn.

(ik weet niet wanneer Nigra weer komt maar ik ben vanmiddag weg kweet niet wanneer ik terug ben, maar ik neem aan dat als Nigra er is en ik niet dat jullie dan wel zo eerlijk zijn om niet te gaan vechten tegen me.)

Viva grijnsde en begon duivels te lachen. "Inderdaad, dus diertjes, vecht voor je leven". Ze liep naar Nigra en zei "succes, zal je nodig hebben". Viva legde haar oren in haar nek en keek naar Whisper "hetzelfde geld voor jou".

(Tuurlijk doen we dat niet maar ik moet nu ook gaan, laterz )

Cry keek rustig toe. "oké laten we beginnen" zei ze na een tijdje. ze hield niet van dat gelukwensen in haar ogen was alles ongeluk. "ik tel tot drie en we beginnen" begon ze " 1...2...3 beginnen" riep ze wat luider. ze grijnsde. er zou iemand gaan sterven. maar wie?

Nigra keek naar het kleine wezentje. "Is dit alles?" Ze gaf de fennek een duw. "komop dan. bijt me." Ze pakte de fennek vast tussen haar tanden. "In een hap en je bent dood." Ze gooide hem tegen een boom aan. "Maar ik geef je liever een eerlijke strijd." Ze sprong over de fennek in de boom. "Kom me maar halen." In de bomen daar voelde ze zich thuis. Daar kon ze gemakkelijk winnen. "Of durf je niet." Siste ze. Haar ogen waren fel op de fennek gericht op haar hoede voor ene aanval.

Whisper voelde tanden in zijn rug maar ineens werdt hij los gelaten. Hij keek droog naar Nigra in de boom. Hij kon makkelijk springen op rotsen, maar klimmen in een boom niet. ''tja als jij liever als een bang poesje in de boom wil zitten dan moet je het zelf weten'' zei hij droogjes. Hij bleef gewoon droog en koppig door gaan. Zo was hij en zo zou hij blijven.

"Ach kan de arme kleine fennek niet klimmen. Wat jammer dan." Ze sprong uit de boom op de fennek zodat Whisper nu tussen haar poten lag. "Ga je me nu nog pijn doen of hoe zit het." Ze gaf hem nog een por en zette hem ruw voor haar recht. "Vecht." Ze zette zich op haar dooiste gemak neer en gaapte.

''nee ik kan niet klimmen, maar..'' zei hij. ''onderschat me niet..'' zei hij zacht en gromde. Hij sprong naar Nigra toe en dook onder haar door. Hij was nu achter haar en hij sprong naar haar rug. Zijn nekharen vlogen omhoog en hij zette zijn behoorlijk scherpe tanden in haar vel. Hij zat net op een plek waar nigra niet met haar kop kon komen ookal draaide ze die. Hij beet stevig door en begon wild aan het vel te trekken.

Nigra voelde twee scherpe tanden in haar nekvel. Ze kon hem niet pakken maar omrollen dat ging best. Ze rolde zich om op de fennek. Ze schudde woest met haar kop zodat de fennek wel moest loslaten. Ze klom, met de fennek nog steeds aan haar nek, in de boom. "heb je hoogtevrees?" Ze rolde nog eens om zodat ze deze keer wel bij de fennek aankon. Ze pakte hem ruw vast en hield hem vlak boven de grond. "Als ik je nu loslaat breek je je nek." Grijnsde ze. Ze beet iets harder door zodat ze een bloeddruppel zag vallen op de grond.

Whisper schrok even toen hij ineens ruw werd vast gepakt. Hij keek naar de grond. Hij had geen hoogte vrees maar het idee dat hij zijn nek kon breken vondt hij niet zo leuk. Hij voelde ineens wat bloed langs zijn nek sijpelen. Hij slikte en begon toen wild te slaan met zijn voorpoten. Hij raakte een paar keer de snuit van Nigra maar Whisper kon zich moeilijk omdraaien. Was het dan nu al gedaan?